Sukumar Azheekkode on Osc-AR Rahman and Pookkutty With Regards
Abi Knowledge is the best gift, and manner is the best transaction - Ali --- On Mon, 3/2/09, Prathiba Sundaram <prathibasam@yahoo.com> wrote: From: Prathiba Sundaram <prathibasam@yahoo.com> Subject: Great Indian Ambassodors To: Date: Monday, March 2, 2009, 8:31 PM
പഠിക്കാനുണ്ട് ഓസ്കര് ജേതാക്കളില് നിന്ന്
'തത്ത്വമസി', 'ഭാരതീയത' എന്നീ പുസ്തകങ്ങള് രചിച്ച ഞാന്, ഓങ്കാരത്തിന്റെ സന്ദേശം ലോസ് ആഞ്ജലിസിലെ ഓസ്കര് ആഘോഷവേളയില് ഒരു ലോകമഹാസദസ്സില് മുഴക്കിയ റസൂല് പൂക്കുട്ടിയുടെയും മാനവികത എന്തെന്ന് ഏറ്റവും ചുരുങ്ങിയ വാക്കുകളില് അവിടെ മാറ്റൊലികൊള്ളിച്ച റഹ്മാന്റെയും മുമ്പില് സമാദരം സര്വാത്മനാ സമര്പ്പിച്ചുകൊള്ളട്ടെ
സുകുമാര് അഴീക്കോട്
ഇതിനുമുമ്പ് ഒരിക്കലും ഇന്ത്യ നേടിയിട്ടില്ലാത്തത്ര ഉജ്ജ്വലമായ വിശ്വാംഗീകാരമാണ് 2008ലെ ഓസ്കര് വിജയപ്പട്ടികയില് നാല് ഓസ്കര് മൂന്ന് ഇന്ത്യക്കാര്ക്ക് ലഭിച്ചപ്പോള് ചരിത്രത്തില് രേഖപ്പെട്ടത്. അറ്റന്ബറോവിന്റെ ഗാന്ധിയുടെയും സത്യജിത്ത്റായിയുടെയും അഭിമാനകഥകള്പോലും ഇതോടെ തെല്ല് മങ്ങിപ്പോയി. ഒരു ഇംഗ്ലണ്ടുകാരന് സംവിധാനം ചെയ്ത്, ഒരു ആംഗലകമ്പനി മുതല്മുടക്കി, ആംഗലകലാകാരന്മാരും ഇംഗ്ലണ്ടിന്റെ സാങ്കേതികജ്ഞാനവും ചേര്ന്നുണ്ടാക്കിയ 'സ്ല്ളം ഡോഗ് മില്യനെയര്' ഇന്ത്യന് പടമാണെന്ന് സാങ്കേതികമായി അവകാശപ്പെടാനാവില്ല. എന്നാല്, ഇന്ത്യക്കാരനായ ഒരു നോവലെഴുത്തുകാരന്റെ കഥയെ ഉപജീവിച്ച്, മുംബൈയിലെ അടിയാളജീവിതത്തിലെ സംഭവങ്ങളെ ഉപയോഗിച്ച്, ഇന്ത്യന് കലാകാരന്മാരുടെ തികഞ്ഞ പങ്കാളിത്തത്തോടെ രൂപംകൊണ്ട ഈ ഫിലിം ഇന്ത്യന് ചിത്രമല്ലെന്ന് പറയാനും എളുപ്പമല്ല. ഈ സിനിമയ്ക്ക് ആകെ ലഭിച്ച ഓസ്കര് സമ്മാനങ്ങളില് പകുതിയും കരസ്ഥമാക്കിയത് ഇന്ത്യക്കാരാണെന്നുവരുമ്പോള് ഇന്ത്യക്കാരുടെ പങ്കാളിത്തം എത്ര സര്ഗാത്മകമായിരുന്നുവെന്ന് വ്യക്തമാകും. സമ്മാനിതരെയും നാട്ടുകാരായ നമ്മെയും വിസ്മയം കൊണ്ട് വീര്പ്പുമുട്ടിച്ച ഈ വിശ്വവിജയാപദാനം നമ്മെ എന്തു പഠിപ്പിക്കുന്നു? എത്ര ഇല്ലെന്ന് ശഠിച്ചാലും ഒരുകഥയ്ക്ക് എന്തെങ്കിലും ഒരു പാഠം ഉണ്ടായിരിക്കണമല്ലോ. പാഠം എന്ന് കേള്ക്കുമ്പോള് ഇന്ത്യന് സിനിമ ശ്രദ്ധിക്കേണ്ട പാരമ്പര്യങ്ങളെപ്പറ്റിയാണ് പെട്ടെന്ന് നാം ഓര്ക്കുക. ഇന്ത്യന്സിനിമയ്ക്ക് പലതും പഠിക്കാനുണ്ട്. ഇപ്പോള് നമുക്ക് ലോകത്തില് ഉള്ള സ്ഥാനം കൊല്ലത്തില് ഏറ്റവും കൂടുതല് എണ്ണം ചിത്രം നിര്മിക്കുന്ന രാജ്യം എന്നത് മാത്രമായിരിക്കും. കണക്കെടുക്കുകയാണെങ്കില്, ഏറ്റവും കൂടുതല് ചീത്ത ചിത്രങ്ങള് ഉണ്ടാകുന്ന നാടും നമ്മുടേതുതന്നെയാകാം. എണ്ണമല്ല, ഗുണമാണ് ലോകം ആദരിക്കുക എന്ന വാദം എന്നോ പഠിക്കേണ്ടിയിരുന്ന നാം അടുത്ത കൊല്ലംതന്നെ അത് പഠിച്ചുവെന്ന് തെളിയിക്കാനിടയില്ല. എങ്കിലും നമുക്ക് ലോകസീമയില് എത്താന് പറ്റില്ല എന്ന തെറ്റിദ്ധാരണയുടെ മന്ത്രക്കെട്ട് പൊട്ടിക്കാന് 2008 ഓസ്കര് നമുക്ക് ധൈര്യം തരുന്നു. മുംബൈയിലെ ചേരികളില് പട്ടിയെപ്പോലെ തെണ്ടിജീവിച്ച മാലിക്കിനെയും രാംപുരിലെ പാവപ്പെട്ട മുച്ചുണ്ടുകാരിയായ പിങ്കിയെയും പോലുള്ളവരുടെ ഉള്ളുലയ്ക്കുന്ന കഥകള് ഇവിടെ ധാരാളമുണ്ടെന്ന് ഇവിടത്തെ സിനിമകള് കണ്ടാല് തോന്നില്ല. സിനിമകളുടെ സൃഷ്ടികര്ത്താക്കളോട് ഒരപേക്ഷ, ആവര്ത്തിച്ച് വിരസമായ പ്രേമത്തിന്റെ ആട്ടവും പാട്ടും കുടുംബച്ഛിദ്രങ്ങളുടെ കണ്ണീരും നെടുവീര്പ്പും കൊണ്ട് മടുത്തുകഴിഞ്ഞ ജനങ്ങള്ക്ക് വല്ലപ്പോഴും ഒരു വിമോചനം നല്കണമെന്ന സല്പ്രേരണയ്ക്ക് വഴങ്ങാന് ലോസ് ആഞ്ജലിസില് നിന്നുയര്ന്ന പുതിയ ശബ്ദങ്ങളെ നിങ്ങള് അനുവദിച്ചാല് നന്നായിരുന്നു! ഇത്തരം ചിത്രങ്ങള് എടുത്ത് പൊളിഞ്ഞുപോയാല്പ്പോലും നിങ്ങള്ക്ക് വീണ്ടും വീണ്ടും കിട്ടിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഫിലിം അവാര്ഡുകളുടെ എണ്ണത്തില്നിന്ന് വലിയ കുറവ് വരികയില്ലല്ലോ! ഒരു ജേതാവ് ലോകത്തെ ശരിക്ക് ജയിക്കുന്നത്, ജയിച്ച കര്മ്മംകൊണ്ടെന്നതിനെക്കാള്, ജയിച്ചതിനു ശേഷം അയാള് പറയുന്ന വാക്കുകള്കൊണ്ടാണ്. ഇന്ത്യക്കാരെ, ഒരുപക്ഷേ, ലോകത്തെത്തന്നെയും, പുളകംകൊള്ളിച്ച ശ്രേഷ്ഠങ്ങളായ വാക്കുകള് ആണ് റഹ്മാന് - റസൂല് - ഗുല്സാര് ത്രയം ലോസ് ആഞ്ജലിസിലെ കൊഡാക് നാട്യശാലയില്നിന്ന് (ഗുല്സാര് കിടക്കയില്നിന്ന്) പറഞ്ഞത്. ഇന്ത്യക്കാരും ഇവിടത്തെ സിനിമക്കാരും എന്നും ഓര്ത്തു പ്രവര്ത്തിക്കേണ്ട വാക്കുകള്! പ്രതീക്ഷകളൊന്നുമില്ലാതെ പ്രവര്ത്തിക്കയാണ് വേണ്ടത് എന്ന് റഹ്മാന് പറഞ്ഞപ്പോള്, ആ ഹാള്, കുരുക്ഷേത്രവും ആ ഉപദേശം, ഗീതയിലെ നിഷ്കാമകര്മ സന്ദേശവും റഹ്മാന് മഹാനായ ഒരു ഗുരുവും ആയി മാറുകയായിരുന്നു. ഈ അളവുകോല്കൊണ്ട് അളന്നാല് നമ്മുടെ സമുന്നതരായ നടീനടന്മാര് പെട്ടെന്ന് വാമനരായി ചുരുങ്ങിവരുന്നത് കാണാം. നൂറ് ആശകളോടെയാണ് ഇവര് രംഗത്ത് പ്രവേശിക്കുന്നത്. സിനിമയ്ക്കുള്ള സമര്പ്പണമെന്നത് എങ്ങുമില്ല. കൊല്ലന്തോറും പുരസ്കാരങ്ങള് വാങ്ങുന്ന ഇവര്ക്ക് പണത്തിനാണ് അര്പ്പണം. അതുകൊണ്ട് പരസ്യങ്ങളില് പരസ്യമായി അഭിനയിച്ച് ലക്ഷങ്ങള് വാങ്ങുന്നു. വൃദ്ധതാരങ്ങള് മുതല് ഇന്നലെ ഉദിച്ച നക്ഷത്രങ്ങള് വരെ വാണിജ്യച്ചരക്കുകളുടെ വില്പനക്കാരായി നമ്മുടെ മുമ്പില് കൂസലില്ലാതെ കളിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. 'സെയില്സ്മാന്' എന്നു പറയാന് നാണം തോന്നുന്നതുകൊണ്ടാവാം, ഇവര് തങ്ങളെ അംബാസഡര് എന്ന് സ്വയം വിളിച്ച് സുഖിക്കുന്നു. അംബാസഡര് എന്നതിനു മുമ്പ് പതുക്കെ 'ബ്രാന്ഡ്' എന്നു കൂടി ചേര്ക്കും. മഹാഭാരതയുദ്ധത്തില് ധര്മപുത്രര് ദ്രോണര് കേള്ക്കാനായി 'അശ്വത്ഥാമാവ് മരിച്ചു' എന്ന് ഉച്ചത്തിലും 'ആന' എന്നു പതുക്കെയും പറഞ്ഞുവെന്ന് വായിച്ചിട്ടില്ലേ. അതുപോലെ. ഇപ്പോള് സര്വജനങ്ങളുടെയും അനുഗ്രഹത്തോടെ, ഇന്ത്യയുടെ അംബാസഡര്മാരായത് റഹ്മാനും റസൂല് പൂക്കുട്ടിയുമാണ്. ഓങ്കാരത്തിന്റെ നാദം ലോകത്തിന് നല്കിയ രാജ്യത്തുനിന്നാണ് താന് വന്നത് എന്നുപറഞ്ഞ, കൊല്ലത്തെ വിളക്കുപാറയില് പിറന്ന റസൂല്, താന് തന്നെ പി'ാലത്ത് കേരളത്തിന്റെ ഒരു വിളക്കുപാറ (അഥവാ ദീപസ്തംഭം) ആയിത്തീരുമെന്ന് ആ പേരുവഴി നമുക്ക് സൂചന നല്കുകയായിരുന്നു എന്ന് ഇപ്പോള് തോന്നിപ്പോകുന്നു. മൗനത്തിന്റെ തുടര്ച്ചയും രണ്ട് മഹാമൗനങ്ങള്ക്കിടയിലെ അനശ്വരനാദവുമാണ് ഓങ്കാരം എന്ന് അമേരിക്കയില് വെച്ച് ഈ കേരളീയ യുവാവ് പ്രഖ്യാപിച്ച നേരത്ത്, ഒരു നൂറ്റാണ്ടിനും അപ്പുറത്തുനിന്ന് വിവേകാനന്ദന് എന്ന യുവയോഗി അമേരിക്കയിലെ ഒരു വന്സദസ്സിനെ 'സഹോദരികളേ, സഹോദരന്മാരേ' എന്ന് അഭിസംബോധന ചെയ്തു പ്രസംഗിച്ചത് ഓര്ത്തുപോയി. ഓര്ത്തില്ലെങ്കില് ആ ഓര്മ്മയ്ക്ക് എന്തോ കുഴപ്പമുണ്ട്.സ്വാമികളുടെ ദീപ്തമായ ശൈലി ഈ യുവാവില് വീണ്ടും പിറന്നിരിക്കുന്നു. മംഗലാപുരത്ത് ഒരു മുസ്ലിം യുവാവിനോട് സംസാരിച്ചതിന് ആ കുട്ടിയെ പീഡിപ്പിച്ച ശ്രീരാമസേനപോലുള്ള ഭീകരസംഘങ്ങള് മതത്തെ ദുരുപയോഗപ്പെടുത്തുന്ന കാലത്താണ് ഒരു മുസ്ലിം യുവാവ് താന് ഓങ്കാരത്തിന്റെ നാട്ടില്നിന്ന് വരികയാണെന്ന് അമേരിക്കക്കാരെ ഓര്മിപ്പിച്ചത്. റഹ്മാനിലും പൂക്കുട്ടിയിലും ഇന്ത്യയുടെ സംസ്കാരദീപ്തി കത്തിനില്ക്കുന്നു. അവരാണ് ഭാരതരത്നനങ്ങള്. മതപീഡനംമൂലം അഭയാര്ഥികളായി വന്ന മറുനാട്ടുകാരെ സ്വാഗതം ചെയ്ത നാട്ടില്നിന്നാണ് ഞാന് വരുന്നത് എന്ന് സ്വാമികള് പ്രഘോഷിച്ചു. എത്രയെത്ര ഇന്ത്യക്കാര് - എഴുത്തുകാരും സംന്യാസികളും രാഷ്ട്രീയനേതാക്കന്മാരും - അവിടെ ചെന്നിട്ടും സ്വന്തം രാജ്യത്തിന്റെ മഹിമയെ വികാരപൂര്ണമായി അവതരിപ്പിക്കാന് സിനിമാക്കാരനായ ഒരു കേരളീയ മുസ്ലിം യുവാവ് വരേണ്ടിവന്നു! വാക്കുകളുടെ പൂക്കള് ഉതിര്ത്ത ഈ പൂക്കുട്ടിയാണ് അമേരിക്കയിലെ ഇന്ത്യന് അംബാസഡര്. ബ്രാന്ഡ് അംബാസഡര്മാര് അവരുടെ വ്യാജപദവികള് ഇനിയും അണിഞ്ഞു നടക്കരുതെന്ന് പറയുന്നതും പൊറുക്കുക. ഇന്ത്യ സെക്കുലറിസം പ്രസംഗിക്കുക മാത്രമല്ല, അത് സമൂഹജീവിതത്തില് നടപ്പിലാക്കുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ടെന്ന് മുസ്ലിമായ ഭാരതീയയുവാവ് അമേരിക്കക്കാരെ നാടകീയമായി ഓര്മിപ്പിച്ചു. എല്ലാ മലയാളികള്ക്കുമുള്ള ശിവരാത്രി സമ്മാനമാണ് തന്റെ ഓസ്കര് എന്നും ആ 'കുട്ടി' പ്രസ്താവിച്ചു. ശബ്ദമിശ്രണത്തിന്റെ സാങ്കേതികമായ മികവിന് ഓസ്കര് ലഭിച്ച വ്യക്തി മതങ്ങളെ മിശ്രമാക്കുന്നതിലും വിജയിച്ച് മറ്റൊരു ഓസ്കറിനും അര്ഹത നേടിയിരിക്കുന്നു. പൂക്കുട്ടി നല്ല ഭാരതീയനായപ്പോള് നല്ല മുസ്ലിമും ആയി, നല്ല മനുഷ്യനും ആയി. റഹ്മാനിലും ഈ ശ്ലാഘനീയമായ മതമിശ്രണം നടന്നിട്ടുണ്ടെന്ന് നമുക്കറിയാം. തന്റെ പുരസ്കാരലബ്ധ്ധിയില് റഹ്മാന് അമ്മയായ കസ്തൂരിയെയും ദൈവത്തെയും അനുസ്മരിച്ച് സമ്മാനം അവര്ക്കുമുമ്പില് സമര്പ്പിച്ചു. അദ്ദേഹം അമേരിക്കയില് വെച്ച് മാതൃഭാഷയായ തമിഴിനെയും മറന്നില്ല. 'എല്ലാ പുകഴും ഇറൈവനുക്കെ' എന്ന് ഏത് വിജയത്തിലും റഹ്മാന് ചിന്തിച്ചിരുന്നു. 'തിരുക്കുറള്' പാടിയ നാടിന്റെ സന്താനം തന്മൊഴിയെ ഓര്ക്കാതിരിക്കുന്നതെങ്ങനെ? 'എനിക്ക്ചുറ്റും ഒരുപാട് ക്രൂരതയും കുറച്ച് സ്നേഹവും കണ്ടപ്പോള് ഞാന് സ്നേഹം കൈക്കൊണ്ടു' എന്നു പ്രഖ്യാപിച്ച റഹ്മാന് ഇന്ത്യയുടെ ഗാനകോവിദന് മാത്രമല്ല, മനുഷ്യരാശിയുടെ ഹൃദയഗായകന് കൂടിയാണ്. 'തത്ത്വമസി', 'ഭാരതീയത' എന്നീ പുസ്തകങ്ങള് രചിച്ച ഞാന്, ഓങ്കാരത്തിന്റെ സന്ദേശം ലോസ് ആഞ്ജലിസിലെ ഓസ്കര് ആഘോഷവേളയില് ഒരു ലോകമഹാസദസ്സില് മുഴക്കിയ റസൂല് പൂക്കുട്ടിയുടെയും മാനവികത എന്തെന്ന് ഏറ്റവും ചുരുങ്ങിയ വാക്കുകളില് അവിടെ മാറ്റൊലികൊള്ളിച്ച റഹ്മാന്റെയും മുമ്പില് സമാദരം സര്വാത്മനാ സമര്പ്പിച്ചുകൊള്ളട്ടെ.
|
No comments:
Post a Comment